ข้าเป็นเพียงสตรีขี้เมา

เพราะการลืมความรักที่มีสำหรับนางนั้นมันช่างยากนัก

ฉะนั้นใช้สุราและบุรุษรูปงามทั้งหลายมาปรนเปรอก็แล้วกัน

หลังจากที่นางถูกชายอันเป็นที่รักทอดทิ้ง นางก็มัวเมาร่ำสุราเมรัยทั้งเช้าค่ำ

นางนั้นชมชอบในสุราและบุรุษรูปงาม

และนางก็มีพรสวรรค์อันน่าเหลือเชื่อนั่นคือนางสามารถรังสรรค์สุราเลิศรส

ที่มีสรรพคุณช่วยรักษา เยียวยาโรคภัยต่างๆได้แต่ไม่สามารถชุบชีวิตคนที่ตายไปแล้วได้

 อีกทั้งยังคงความอ่อนเยาว์ไว้ซึ่งในสตรีที่รักสวยรักงาม

และไม่ว่านางจะไปยังที่แห่งหนใดในเป่ยฉิน ไม่มีผู้ใดไม่รู้จักนาง แถมยังขนานนามของนางว่า

'สตรีขี้เมา'

.........................................................................................................................................................…………..

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

ป๋าย ฮวา - 白花 เองนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็น นิยายจีนโบราณเรื่องแรกที่ ป๋าย ฮวา - 白花ได้เขียนขึ้นมานะคะ

อาจขาดตกบกพร่องไปบ้าง สามารถติชมกันได้นะคะ

กราบขอบพระคุณมากๆค่ะ